Η ιστορία μας

1987 Charles J. Pedersen

Το βραβείο Νόμπελ χημείας απονέμεται στον Charles J. Pedersen, τον μοναδικό νομπελίστα της DuPont, για την εργασία του στην DuPont σχετικά με την περιγραφή των μεθόδων σύνθεσης των κυκλικών αιθέρων. Ο Pedersen άρχισε να εργάζεται στην DuPont το 1927 και παρέμεινε στην εταιρεία για 42 χρόνια, έως την απόσυρσή του. Απέκτησε μεταπτυχιακό στην οργανική χημεία από το πανεπιστήμιο Massachusetts Institute of Technology (MIT) το 1927 και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με την DuPont στο Chambers Works’ Jackson Laboratory στην πόλη Ντιπγουότερ του Νιου Τζέρζι. Ένα από τα πρώτα επιτεύγματα του Pedersen ήταν η βελτίωση της διαδικασίας για την παραγωγή του αντικρουστικού προσθέτου βενζίνης, του τετρααιθυλιούχου μολύβδου.

Ο τετρααιθυλιούχος μόλυβδος προστίθεται στη βενζίνη για τη μείωση των κρούσεων και τη βελτίωση των επιδόσεων
Ανακάλυψε επίσης τους πρώτους "αδρανοποιητές" που μετριάζουν τις επιπτώσεις των βαρέων μετάλλων στη βενζίνη, τα πετρέλαια και τα ελαστικά. Σε μία περίοδο 10 ετών, καταχώρησε περίπου 30 ευρεσιτεχνίες για αντιοξειδωτικά και άλλα προϊόντα. Το 1946 Pedersen προήχθη στη θέση του ερευνητικού εταίρου και στη συνέχεια ασχολήθηκε με προσωπικά ερευνητικά έργα. Το 1959, ο Pedersen μετατέθηκε στον Πειραματικό σταθμό όπου συνεργάστηκε με το Τμήμα ελαστομερών. Εδώ ανακάλυψε ο Pedersen τους κυκλικούς αιθέρες.

1929 Η Dow προσλαμβάνει την πρώτη της ερευνήτρια, την Sylvia Stoesser.

Η Dow προσλαμβάνει την πρώτη της ερευνήτρια, την Sylvia Stoesser. Η Sylvia Stoesser άφησε τη σφραγίδα της στους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας το 1929, καθώς έγινε

η πρώτη γυναίκα ερευνήτρια της εταιρείας χημικών Dow.
Το πατρικό της όνομα ήταν Sylvia Goergen και γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1901, στην πόλη Μπάφαλο της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Ήταν η πρώτη γυναίκα χημικός Ph.D. που προσέλαβε η Dow. Απέκτησε τα πτυχία της από το Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο το 1923 και το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα το 1928. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία της αποτελεί προϊόν κοινής προσπάθειας με τον Dr. John J. Grebe, διευθυντή του εργαστηρίου, για την ανάπτυξη ενός αναστολέα οξύτητας για την επεξεργασία των γεωτρήσεων πετρελαίου. Πέντε ακόμα από τις ευρεσιτεχνίες της ήταν βασικές για τη διαδικασία, η οποία αποτέλεσε το θεμέλιο για το Τμήμα Dowell της Dow.

1926 Ο Henry A. Wallace συστήνει την εταιρεία Hi-Bred Corn Company.

Κανένας δεν έχει επηρεάσει περισσότερο την εμπορευματοποίηση και την αποδοχή του υβριδικού καλαμποκιού από τους αγρότες από ό,τι ο Henry A. Wallace, ιδρυτής της εταιρείας που εξελίχθηκε στην DuPont Pioneer. Ήταν ένα από τα ελάχιστα άτομα παγκοσμίως που αναγνώρισαν εξ αρχής τις τεράστιες ευκαιρίες που μπορούσε να προσφέρει η καλλιέργεια υβριδικού καλαμποκιού. Ο Wallace άρχισε να πειραματίζεται με το καλαμπόκι στο σχολείο, με σκοπό να αναπτύξει ένα υβρίδιο που θα απέδιδε υψηλή σοδειά. Στα 16, δοκίμασε και συνέκρινε σε αγρούς, καλλιέργειες βραβευμένου καλαμποκιού με καλαμπόκι που ήταν λιγότερο εντυπωσιακό σε εμφάνιση. Τα αποτελέσματα αμφισβήτησαν τη συμβατική άποψη που επικρατούσε εκείνη την εποχή, αποδεικνύοντας ότι δεν υπήρχε καμία σχέση μεταξύ της απόδοσης και της εμφάνισης των φυτών.

Ο Wallace απέκτησε το πτυχίο του από το πανεπιστήμιο της Αϊόβα το 1910. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τη σχετικά νέα επιστήμη της γενετικής. Αφού αποφοίτησε, ο Wallace άρχισε να πειραματίζεται με τη βελτίωση του καλαμποκιού και ξεκίνησε την παραγωγή υβριδικού καλαμποκιού το 1920, αφού συνάντησε τους Edward East και Donald Jones στον Αγροτικό πειραματικό σταθμό του Κονέκτικατ. Ο Wallace, που είχε κλίση στα μαθηματικά, μελέτησε στατιστική και την εφάρμοσε στα πειράματά του. Το 1923 δημιούργησε ένα υβρίδιο με υψηλή απόδοση, το οποίο ονόμασε "Copper Cross". Το 1924 αυτό ήταν το πρώτο υβρίδιο που κέρδισε χρυσό μετάλλιο στο διαγωνισμό απόδοσης καλαμποκιού της Πολιτείας της Αϊόβα.

1897 Ίδρυση της εταιρείας The Dow Chemical Company

 Πρωτοπόρος της βιομηχανίας και ατρόμητος επιχειρηματίας
Το 1897, ο H.H. ιδρύει την εταιρεία χημικών The Dow Chemical Company με ένα μοναδικό προϊόν Dow, ένας πρωτοπόρος στη βιομηχανία. Ο Dow ήταν πρωτοπόρος στην ηλεκτροχημική. Είχε την πρώτη εμπορική επιτυχία του το 1891 όταν χρησιμοποίησε ηλεκτρικό ρεύμα για να διαχωρίσει βρωμίδια από διάλυμα.

Ίδρυσε τρεις εταιρείες. Η πρώτη εταιρεία χρεοκόπησε, η δεύτερη του αφαίρεσε τον έλεγχο και η τρίτη, η εταιρεία χημικών The Dow Chemical Company, δυσκολεύτηκε για να επιβιώσει μετά την ίδρυσή της στο Μίντλαντ, Μίσιγκαν. Η ακατάβλητη αισιοδοξία του τον βοήθησε να επιμείνει παρά το γεγονός ότι κάποιοι τον είχαν ονομάσει "Τρελό Dow". Πάνω από έναν αιώνα αργότερα, το πνεύμα του Dow για συνεχή βελτίωση εξακολουθεί να είναι ζωντανό στην εταιρεία που ίδρυσε.

1802 E.I du Pont

Ο Eleuthère Irénée (E.I.) du Pont (1771-1834) ίδρυσε την εταιρεία που φέρει το όνομά του στις 19 Ιουλίου 1802. Σπούδασε σχετικά με τις προηγμένες τεχνικές παραγωγής εκρηκτικών μαζί με τον διάσημο χημικό Antoine Lavoisier. Χρησιμοποίησε τις γνώσεις και το έντονο ενδιαφέρον του για την επιστημονική εξερεύνηση - που αποτέλεσε το χαρακτηριστικό της εταιρείας του - για τη συνεχή βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων και την εξέλιξη και αποτελεσματικότητα της παραγωγής. Απέκτησε φήμη για τα προϊόντα υψηλής ποιότητας, τη δικαιοσύνη και το ενδιαφέρον του για την ασφάλεια των εργατών. Ο E.I. du Pont ήταν ο νεότερος από τους δύο γιους του ωρολογοποιού Pierre Samuel du Pont από το Παρίσι, ο οποίος γύρω στο 1780, ήταν ένας σημαντικός οικονομολόγος, ανερχόμενο κυβερνητικό στέλεχος και υποστηρικτής του ελεύθερου εμπορίου. Σε ηλικία 14 ετών, ο E.I. σύνταξε μια μελέτη για την παραγωγή της πυρίτιδας και, με τη βοήθεια του πατέρα του, κέρδισε μια θέση στον κεντρικό οργανισμό πυρίτιδας της Γαλλίας. Εκεί σπούδασε σχετικά με τις προηγμένες τεχνικές παραγωγής εκρηκτικών μαζί με τον διάσημο χημικό Antoine Lavoisier. Το 1791, μετά τη Γαλλική Επανάσταση, εγκατέλειψε την παραγωγή πυρίτιδας για να βοηθήσει στη μικρή επιχείρηση εκτυπώσεων και εκδόσεων του πατέρα του. Οι μετριοπαθείς πολιτικές απόψεις της οικογένειας du Pont ήταν προκλητικές για την επαναστατική Γαλλία. Το 1797 ο όχλος λεηλάτησε το εκδοτήριό τους και φυλακίστηκαν για ένα μικρό διάστημα. Στα τέλη του 1799 διέφυγαν στην Αμερική.

Όταν έφτασε στην Αμερική τον Ιανουάριο του 1800, ο E.I. έφερε μαζί του πολύ περισσότερα, εκτός από την τεχνογνωσία για την παραγωγή πυρίτιδας και τα κεφάλαια από Γάλλους επενδυτές. Είχε μελετήσει για αρκετά χρόνια φυτολογία και συμφωνούσε με τα ιδανικά του πατέρα του σχετικά με την προώθηση της επιστήμης και τη δημιουργία αρμονικής σχέσης μεταξύ κεφαλαίου και εργατών.

Ο E.I. du Pont επέστρεψε στη Γαλλία μόνο μία φορά – το 1801 – για να συγκεντρώσει επιπλέον κεφάλαια και να προμηθευτεί τον πλέον πρόσφατο εξοπλισμό παραγωγής πυρίτιδας. Ίδρυσε τους πρώτους μύλους πυρίτιδας στον ποταμό Μπράντιγουαϊν στις 19 Ιουλίου 1802. Πέρασε την υπόλοιπη ζωή του λειτουργώντας του μύλους του παρά τις εκρήξεις, τις πλημμύρες, τις οικονομικές δυσχέρειες, τις πιέσεις από ανήσυχους μετόχους και τα προβλήματα με το εργατικό δυναμικό.

Παρόλο που η φήμη που απέκτησε για την τιμιότητά του και τα προϊόντα της εταιρείας του έφεραν τελικά την επιτυχία, ο du Pont δεν επαναπαύθηκε ποτέ. Ο E.I. αποτέλεσε πυλώνα της κοινωνίας, συνεισφέροντας σε σκοπούς όπως η ενίσχυση των φτωχών και των τυφλών, καθώς και η δωρεάν δημόσια εκπαίδευση. Διετέλεσε Διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας της Πολιτείας Ντελαγουέρ και της Δεύτερης Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών. Υπήρξε επίσης εφευρέτης και επιστήμονας. Η σύζυγος του E.I., Sophie Dalmas du Pont, πέθανε το 1828. Τρία χρόνια αργότερα ο αμερικανός ζωγράφος Rembrandt Peale, αποτύπωσε την αίσθηση απώλειας του βιομηχάνου πυρίτιδας, καθώς και την ένταση από την συνεχή αγωνία για την εταιρεία του. Το φθινόπωρο του 1834, ο E.I. κατέρρευσε από καρδιακή ανεπάρκεια ενώ βρισκόταν σε επαγγελματικό ταξίδι στην Φιλαδέλφεια. Πέθανε την επόμενη ημέρα, στις 31 Οκτωβρίου και ετάφη στο οικογενειακό κοιμητήριο δίπλα στον ποταμό Μπράντιγουαϊν.